Rennen, vliegen en brommen met pizza
Bron: De Stentor
Door Henk van 't Veen. woensdag 09 december 2009
APELDOORN - Ronnie Waberi roert in een mengsel van champignons en uien. Hij is zeventien en staat in zijn regenbroek achter een fornuis. De gefruite mix gaat zo dadelijk mee in de deegflap van een pizza calzone. Een wegbrengpizza.
Waberi is een van de honderden medewerkers die Pizza Sandro in dienst heeft (gehad). De zaak van Henri Mulder (41) en Esther de Grip (37) aan de Asselsestraat bestaat 25 jaar. En voor zover het stel weet, bezorgde hun zaak als eerste pizza's in Apeldoorn.
De keuken- en bezorghulp werkt er al met al een jaar en geldt als een ervaren kracht. Hij geeft in de keuken links en rechts aanwijzingens aan in- en uitvliegende bezorgcollega's. "Die klanten aan de Sprengenweg zitten richting AGOVV." Even later tegen een bezorger - helm nog op: ,,Wil jij even die uien in de gaten houden." Zelf neemt hij de besteltelefoon op. Aan de voorkant van de zaak hangt een hogedrukgebied, veroorzaakt door de hete pizzaovens - een oude Moretti steenoven en een modern elektrische. Daar rent, vliegt, heerst Mulder met garnalen, artisjokken en de pizzaschep.
Zij aan zij en onder hoge druk werken Esther de Grip en haar partner Henri Mulder de bezorgpizza's af. (Foto Cees Baars)
Mulder nam de zaak in 1992 over van zijn toenmalige baas Sander van Betten. Een half jaar nadat deze eind 1984 aan de Asselsestraat was begonnen, was Mulder binnengekomen . ,,Ik had nooit eerder pizza's gemaakt", zegt de uit Elspeet afkomstige Mulder. Na de lts brood en banket kon hij meteen in Apeldoorn aan de slag. ,,Maar het bakken van pizza is eigenlijk niet anders dan het bakken van een brood. Het gaat om dezelfde ingrediënten."
Nieuwigheidjes kregen niet snel een kans op het menu. Maar uiteindelijk liet Mulder ook de quattro formaggi, de shoarma- en de Hawaípizza toe op de kaart die zo'n 30 pizza's bevat. Op zondag en meestal ook op zaterdag staat de pizzabaaas met zijn partner te bakken. Door de week wisselen ze elkaar af.
De pizzabakkerij begon als 'afhaal-Italiaan'. Vanaf 1988 gingen ze de weg op. De komst van andere bedrijven die pizza's gingen bezorgen, heeft Mulder nooit verontrust. ,,Zij brengen dikkere Amerikaanse pizza's, ik heb de echte Italiaanse." Bovendien zorgde de uitdijende markt van tweeverdieners voor voldoende omzet.
De eerste bezorgpizza's brachten de medewerkers op de eigen brommer. "Onder een blauw zeil, een soort tentje met een brandertje erin." Link. "Als de jongens met de brommer onderuitgingen, vloog de zaak in de fik. Daarna werden het kisten van hout en aluminium. Ook nog met brandertje."
Dit is inmiddels niet meer nodig. De pizza's worden verpakt in een geísoleerde kunststoftas en opgeborgen in een ook geísoleerde kist.
Rond 1995 was het gebeurd met de privébrommers van de koeriers. Mulder schafte bedrijfsbrommers aan. ,,Privébrommers waren voor zakelijk gebruik niet meer te verzekeren." Maar nadat brommers op kenteken moesten, werd de verzekering weer goedkoper en schafte Mulder vijf Peugeot Foxjes aan.
En hoewel de handige Mulder ze zelf onderhoudt, zijn ze niet gegarandeerd pechvrij. Zo moest bezorger Rodney Hoekman (16) eens vanaf de Zwolseweg met de brommer aan de hand teruglopen naar de basis. Er zat geen spat leven meer in. Een dieptrieste tocht omdat hij als begenadigd sleutelaar zonder gereedschap niets kon beginnen. ,,Gelukkig had ik alle pizza's al bezorgd."
Het verloop onder pizzakoeriers is groot. Mulder maakte er honderden mee. "Na een of anderhalf jaar gaan ze weer weg. In al die jaren heb ik er een moeten ontslaan. Die had gewoon een te grote mond." Het koerierskorps kende weinig meiden. Van één vrouwelijke koerier zal hij geen spijt hebben gehad. Mulder's vriendin De Grip begon zelf als bezorger bij Sandro.
| 
Zij aan zij en onder hoge druk werken Esther de Grip en haar partner Henri Mulder de bezorgpizza's af. (Foto Cees Baars) |
